ANCIENT DHANGAR HISTORY

होय,भारतीय पहिल्यापासूनच मूर्ख आणि प्रचंड अहंकारी आहेत. मुळात इथले गुरु म्हणजे ऋषी हे प्रचंड अहंकारी होते. इथे साधा सरपंच किंवा आमदार हा प्रचंड अहंकारी असतो. इथले पुरोहित तर महामूर्खच होते.इथे काही ठराविक मूर्ख लोक सतत लोकांना महामूर्ख बनवत असतात. या देशातील लोक सतत वांशिक आणि प्रादेशिक कारणांवरून एकमेकांशी भांडत असतात. मग एखादा मूर्ख लोकांना भडकवितो आणि लोक त्याच्याच मागे धावतात. इथे इतिहासाचे हि बरेच विकृतीकरण झाले आहे. २५०० वर्षांपूर्वी "अरब -आफ्रिकन" वंशाचे लोक भारतात आले म्हणून भारतीय लोक निदान नागरी तरी झाले नाहीतर हे लोक ऋषींप्रमाणे हिमालयात फिरत बसले असते. "अरब-आफ्रिकन" लोकांनी या देशातील लोकांना लिपी शिकविली. त्यांना संघटित केले. ईजिप्तच्या पिरॅमिडच्या धरतीवरती इथे मंदिरे बांधली.भारतात अगोदर वैदिक परंपरा होती आणि मंदिरे आणि मूर्तिपूजा निषिद्ध होती.सर्वात अगोदर भारतात बौद्ध विहारं बनली होती आणि नंतर मंदिरं. भारतीय लोक बुद्धीपेक्षा एखाद्याचा चेहरा बघून त्याच्याविषयी मत बनवितात आणि म्हणून फसतात. इथे गर्विष्ठ आणि घमेंडी चेहऱ्याच्या लोकांना फार महत्त्व आ

https://www.youtube.com/watch?v=8Z12IgiNRsM

Ancient upper class were very kind,intelligent people like our kings and gods we imagine but lower class(emerged from tribal as uncivilized people) was very rude people.If feel proud of being a rude then what is difference between Human and lions,Humans are ruling the world because of their intelligence and kindness,if this is not true then lion could have ruled this world.

प्राचीन राजकारणाच्या तुलनेत सध्याचे राजकारण अगदीच पोरखळ आहे. अलेक्सझांडर सारख्या विश्वविजेत्याला एका गुलाम आणि नपुंसक माणसाने संपविले. आलेक्सझांडर आजारी पडल्यानंतर एका महिन्यात संपला होता हा इतिहास आहे.त्याच्यावरती रोज थोडा थोडा विषप्रयोग झाला होता. पर्शियन शासक निष्क्रिय झाले होते म्हणून आणि अलेक्सझांडरचा संभाव्य धोका ओळखून त्याने पर्शियन राजघराणयातील ९ सदस्यांना संपवून तो पर्शिया सारख्या तत्कालीन जगतात बलाढ्य असणाऱ्या साम्राज्याचा एकहाती शासक झ ाला होता. आणि दारा द्वितीय ने त्याच्यावरती टाकलेला विश्वास त्याने सार्थ करून दाखविला. नंतर त्याने मध्य-आशियातील अनेक भटक्या जमातींना एकत्र करून पर्शियाच्या पूर्वेचा म्हणजे सिंध पर्यंतचा भाग काबीज केला होता. यांनतर काही शतकातच पूर्वेला मौर्यांनी सत्ता स्थापन करून ग्रीकांना सिंध प्रातांतातून पार पश्चिमेला हाकलून दिले. मलिक अंबर या अश्याच आफ्रिकन गुलामाने शिवाजी महाराजांच्या अगोदर महाराष्ट्राच्या राजकारणात अतिशय महत्त्वपूर्ण भूमिका निभावली होती. भलेभले अमात्य हि त्याच्यापुढे अगदीच नगण्य वाटतील अशी त्याची कामगिरी होती.

Pan was the God of wild shepherds in ancient Greece

रूद्रदेव और पुषाणदेव में संघर्ष का इतिहास : वैदिक लोगों के देव पुषाण रुद्र के विरुद्ध जिते थे लेकिन पुराणों में रूद्र को शिवा और पशुपति को दक्ष-प्रजापति यह बड़ा स्वरुप देकर उसमें शिवा को विजेता और प्रजापति को पराजित दिखाया हैं। सति प्रथा भी बहुत बाद में विधवा महिलाओं पर निर्बंध डालने के लिए निर्माण की गई हैं। ऋग्वेद में देवी सति के कोई संदर्भ नहीं मिलते हैं। बाद में सति को शिवा की पत्नी दिखाकर शिवा का मानवीकरण(Manifestation) कियाँ गया हैं। पुराण मौर्य समय के बाद लिखे गए ,उ स समय भारत में वैदिक लोगों की सत्ता जाकर शैव लोगों की सत्ता आयी थी। वास्तव में पुषाण और रूद्र दोनों पशुपालों की देवता थी और यह संघर्ष दो या दो से अधिक पशुपालों के कबीले में था। राम,कृष्ण और विश्वामित्र यह राजा और ऋषी वैदिक लोगों के इंद्र के विरुद्ध युद्ध हारे थे। पुषाण वैदिक लोगों के बारा आदित्यों में से एक मतलब वैदिक लोगों की प्रमुख "सूर्यदेवता" थी। पुषाण घुमंतू मेषपाल लोगों के लिए बहुत ख़ास थे। रूद्र खास करके योद्धाओं की देवता थी। रूद्र के प्रति आदर दिखाने के लिए सर्वप्रथम शक क्षत्रपों ने रुद्रद

सध्याचे जे आपले देव आहेत ते मुळात युद्धात हरले होते.अगदी अलीकडे(पुराणकाळात) जेव्हा शैव लोकांच्या म्हणजे वैदिक काळात वैदिकांकडून हरलेल्या लोकांच्या हाती या देशाची सत्ता आली तेव्हा रुद्र आणि पशुपतीला शिवा आणि प्रजापति असे मोठे स्वरूप दिले गेले आहे. पुराण लिहिण्याच्या म्हणजे मौर्य काळापासून शैव लोकांनी आपण विजेते होतो आणि वैदिक हरले होते हे पुराणांत दाखविण्याचा प्रयत्न केला आहे. राम ,कृष्ण आणि विश्वामित्र हे राजे आणि ऋषि सुद्धा वैदिक लोकांच्या इंद् राविरुद्ध हरले होते. दक्ष-यज्ञात शिवाचा म्हणजे तिच्या पतीचा अपमान झाल्यामुळे दक्ष प्रजापतींची मुलगी सतीने यज्ञात उडी घेतली असे पुराणांत लिहिले आहे. परंतू नंतर हि कथा विधवा स्त्रीयांवरील बंधने कडक करून त्यांना सती देण्यासाठी निर्माण केली आहे. ऋग्वेदात हि कथा वेगळी आहे. ऋग्वेदात रुद्रदेव हा पुषाण देवाविरुद्ध हरला होता असा संदर्भ आहे परंतू सतीचा कुठेही उल्लेख नाही आहे. "दक्ष-यज्ञ" वैदिक लोकांनी "दक्ष-यज्ञ" केला होता परंतू त्यात रुद्रदेवाला बोलाविले नाही. तरीपण रुद्रदेव तिथे आला. रुद्रदेव मुळात फार रागिष्ट होता. त्यान

रोक्सानची मुद्रा आणि अलेक्सान्डर वरती विषप्रयोग अलेक्साण्डरच्या पर्शियाच्या आक्रमणावेळेस बेगॉस नावाचा पर्शियाचा एक अतिशय कुटील प्रधानमंत्री होता. मुळात तो एका गुलाम वंशातील होता. तो पर्शियन सम्राट दारियास प्रथमचा नोकर होता आणि त्याला नपुसंक बनविण्यात आले होते.त्याने विषप्रयोग करून पर्शियन राजपरिवारातील ९ सदस्यांची हत्या करून तो पर्शियाचा एकहाती शासक बनला होता. त्याचे अनेक क्षत्रप (सामंत) होते त्यांपैकी "रोक्सान" हा त्याचा अतिशय विश्वासू सामंत होता. रुखसाना हि रोकसान ची मुलगी आणि अलेक्साण्डरची प्रिय पत्नी होती. त्याने अलेक्साण्डरला एक मुद्रा भेट दिली होती. हि मुद्रा परत मिळविणे म्हणजे अलेक्साण्डरला विषप्रयोग करून ठार मारणे हि योजना बेगॉस ने अगोदरच आखली होती. शेवटी रुखसाना ने म्हणजे त्याच्या पत्नीनेच अलेक्साण्डरला विष देऊन ठार मारले आणि हि मोहीम फत्ते झाली. https://www.youtube.com/watch?v=ER2p4175tBM

युरोप,चीन,जपान आणि कोरिया या प्रमुख खंडात आणि देशांत ऋषी मुनीच नसल्यामुळे या ठिकाणी धर्मांचा उदय झाला नाही.भटके जीवन हे अध्यात्म शिकण्यासाठी जास्त पोषक असते. परंतू चीनसारख्या देशात शतकानोशतके स्थिरता असल्यामुळे याठिकाणी धर्माचा विकासच नाही झाला. हे ऋषी-मुनी निसर्गाच्या सानिध्यात अधिक काळ व्यतित करित .निसर्गातील बारीक-सारिका घडामोडींचे सूक्ष्म निरीक्षण करित .यातून त्यांना अनेक औषधी गुणधर्म असलेल्या वनस्पतींचा शोध लागला. तसेच हजा रो वर्षानुवर्षे योगाचे ज्ञान जतन करण्याचे कामही ऋषी-मुनींनी केले आहे. ह्या ऋषी-मुनींचे इतर नातेवाईक जरी शहरी सभ्यतेत राजेशाही जीवन जगत असले तरी ह्यांचे मन शहरी सभ्यतेत रमत नसे. हे लोक शहरापासून दूर डोंगराच्या कडेला मेंढपाळ करत किंवा झोपडी बांधून गोपालन करत असत. हे गंभीर चेहऱ्याचे व कडक शिस्तीचे असत.यांच्या घरातील आणि इतर लोक यांना आदराने "आबा" किंवा "अब्बा" म्हणत.ह्या ऋषींची काही मुले राजेही बनत. प्राचीन नागरी सभ्यता ह्या परकीय आक्रमण किंवा नौसर्गिक प्रलयामुळॆ नष्ट व्हायच्या. शहरी सभ्यता नष्ट होऊन जमातीचे परत भटके जीवन

Hat-ka-Ptah Hat---म्हणजे ठिकाण किंवा Hat-म्हणजे झोपडी , Ka--एक-म्हणजे एक किंवा आत्मा, Ptah---म्हणजे सर्वोच्च ईश्वर किंवा पिता Maat-----म्हणजे देवी Hat-ka-Ptah म्हणजे सर्वोच्च पित्याच्या आत्म्याचे निवास्थान म्हणजेच Egypt(ईजिप्त) होय

Bust of king "Shulgi" of Sumeria(BCE 2000) सुमेरिया के राजा "शुलगी" (ईसा.पुर्व. २०००)

"रा"-हि प्राचीन इजिप्तच्या लोकांची सूर्यदेवता होती.इजिप्तचे राजे आपली तुलना सूर्य देवतेशी करायचे. रिम-सिन पहिला (Rim-Sin-1/ Ram-Sin-1) --इसवी.पूर्व १८०० राम-सिन हा प्राचीन मेसोपोटेमियाचा राजा होता. राम-सिन आणि बाबिलोनियाच्या हम्मुरावीत ६ महिने युद्ध सुरु होते. शेवटी हम्मुरावी विजयी ठरला आणि राम-सिन ला राज्य गमवावे लागले. सिन हि प्राचीन मेसोपोटेमिया (सध्याचा इराक) च्या लोकांची चंद्रदेवता होती. मेसोपोटेमियाचे राजे त्यांची तुलना चंद्रदेवतेशी करायचे. https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1757083417757399&set=a.267277083404714&type=3

King Akhenaten  ☀️ ☀️ The grandfather of the Egyptian nation comes back to life again, founder of the religion of Egyptian monotheism Say hello,  ❤ ❤ https://www.facebook.com/vinaykumar.madane/posts/1756117957853945

रा-राम-उरी हि मेक्सिकोत राहणारी एक आदिवासी जमात आहे.इतिहासात हि योद्धा जमात म्हणून प्रसिद्ध होती.१५ व्या शतकांत यांचे "ऍजटेक" नावाचे मोठे साम्राज्य होते. "रा-राम-उरी" हा मूलतः सुमेरियन भाषेतील शब्द आहे. प्राचीन आणि अगदी मध्य-युगीन काळातही जगातील प्रत्येक जमात आपल्या महापुरुषांमध्ये देव पाहायची. राम-जमदग्नी हा वैदिक ऋषी होता तर श्रीरामाला वनवास भोगावा लागला होता.आता स्वतः ला वैदिक समजणारे हे जास्तकरून वनवास भोगणाऱ्या रामाचेच वंशज आहेत परंतू ते स्वतः ला  वैदिक राम-जमदग्नी म्हणजे परशुरामाचे वंशज समजतात कारण त्यांनी भारतातील प्राचीन वैदिक लोकांशी आपला वंश किंवा नाते जोडले आहे म्हणून. "रा-राम" हि "रा-राम-उरी" लोकांची सूर्यदेवता होती. रा-राम म्हणजे सूर्य. रा हि प्राचीन इजिप्तच्या लोकांची सुद्धा सूर्यदेवता होती. सुमेरियन भाषेत "उर" म्हणजे शहर आणि "उरी" म्हणजे योद्धा. उरी या शब्दाचे उडी किंवा संस्कृत योद्धा शब्दाशी साम्य आहे.उरी हे काश्मिरात एक शहर सुद्धा आहे.तसेच सूर या शब्दाचा अर्थही सूर्य हाच होतो. सूरी हे काश्मिरात आडनावहि आ

प्रेषित अब्राहम यांचे मूळ नाव अबराम(अब/अब्बा/आबा) म्हणजे पिता आणि "राम" म्हणजे उच्च.अबराम म्हणजे उच्च पिता.अब्राहम हे जरी धर्मगुरू असले तरी ते एकटे नव्हते. त्यांच्यावेळेस जेरुसलेमचा राजा हा "मलिक-सदाकिसन"(Melik-Sadaksina) हा होता. एक राजाच आपल्या जमातीचे संरक्षण करू शकतो.हे धर्मगुरू दिवसातील काही वेळ शेळ्या-मेंढ्या राखण्यासाठी घालवायचे. दक्षिण भारतात सुद्धा सालेम नावाचे एक शहर आहे. खर म्हणजे ज्यू लोक हे अरबांपेक्षा संख्येने फार कमी होते परंतू त्या काळात अरबांपेक्षा प्रगत असल्यामुळे त्यांच्यावरती राज्य करू शकले.हे लोक अरबांच्या महिलांशी विवाह करू लागले. तेव्हाचे ज्यू वेगळे आणि आताचे ज्यू वेगळे आहेत. आताचे बरेच ज्यू हे ज्यू धर्माचे अनुयायी आहेत. मूळ ज्यू हे २००० वर्षांपूर्वी झालेल्या हल्यांमुळे आज जॉर्जियाच्या पर्वतीय भागात पसरले आहेत त्यांना आज "माउंटन ज्यू" या नावाने ओळखले जाते. यांच्यातीलच काही लोक भारतात आले ते म्हणजे आजचे "गुर्जर" लोक.जॉर्जियातून आले म्हणून त्यांना गुर्जर म्हणतात. गुर्जर लोक दिसायला हि जॉर्जियाच्या ज्यू लोकांप्रमाणेच आह

विदेशी लोकांचा एवढा द्वेश करणार्यांनो राम हा भारतापेक्षा पश्चिम आशियात जास्त प्रिय होता.पश्चिम आशियातील वालवंटात राम आणि अबराम बरीच वर्षे भटकले होते.भारतात रामाचा द्वेश आणि इंद्राची पूजा केली जायची. विदेशी लोकांचा एवढा द्वेश करणार्यांनो आपण जी लिपी वापरतो ती विदेशीच आहे.

https://www.inmarathi.com/different-names-of-ancient-india/?utm_source=yogesh&fbclid=IwAR3rmCgwDEJExxE0ZyG9Fydyu175NkoVJNUSzY9G9N5l7t7ZtnDlDCDAM4U

कोकणात वृक्षवल्ली भरपूर असल्यामुळे कोकणातील वातावरण प्रेमप्रकरणासाठी अतिशय पोषक आहे. तसेच आपल्या सांगली,सातारा,पुणे आणि कोल्हापूरसारखे प्रेमप्रकरणांतून तिकडे राडेही होत नाहीत.परंतू सरांच्या मुलांनी अतिशय सभ्य राहावे अशी कोकणी लोकांची अपेक्षा असते बाकींनी काहीही केले तरी चालते. माझे वडील शिक्षक आणि त्यात "हिटलर". कदाचित हिटलर आणि आमचे पूर्वज एकच असावेत.माझे आजोबा तर "चंगेज खान" वाटावे असेच होते. परंतू मी मात्र राम, कृष्णा क िंवा गौतम बुद्धांना सारखा वागायला आणि दिसायला सौम्य परंतू प्रसंगी अतिशय क्रूर आहे. माझी एखाद्यावरती नजर पडली तर काही वर्षात त्या माणसाचे काम तमाम होते हा माझा अनुभव आहे. कोकणात आमच्या शाळेत माझे नातेवाईक शिक्षक होते तेही अतिशय कडक. त्यांची शाळेत अतिशय कडक शिक्षक म्हणून प्रतिमा होती. या सर्वांचे माझ्यावरती विशेष लक्ष.कसा बसा घाबरत घाबरत जगायचो मी.त्यात मी मुलींशी बोेलायलाही फारच घाबरायचो.त्यामुळे ही प्रेमप्रकरणे फक्त बघत बसण्यापेक्षा माझ्याकडे दुसरा पर्यायच नव्हता. बरं आम्ही थोडं मनमोकळं वागायला सुरुवात केली तर कोकणातील मुल म्हणायची बाई.... ,स